Eenzaam gestorven, zonder haar geliefden

ACHTERGROND, Van onze correspondent Ariejan Korteweg
gepubliceerd op 21 maart 2008 06:36, bijgewerkt op 21 maart 2008 10:57

PARIJS - Chantal Sébire is gestorven op de manier waar ze bang voor was: alleen, zonder haar kinderen en vrienden om zich heen. En waarschijnlijk onder hevige pijnen.
VergrotingVergroting
Chantal Sébire (AFP)

Haar dood roept in Frankrijk de vraag op of een wet die het niet toestaat een dergelijk lijden te voorkomen wel een goede wet is. Dat is precies wat Sébire wilde bereiken toen ze bij de rechtbank vroeg in haar geval euthanasie toe te staan.

De Franse wet waarin hulp bij levensbeëindiging wordt geregeld, dateert van 2005. Volgens die zogeheten wet Leonetti is als het eind van het leven in zicht komt, alleen 'versterving' toegestaan. Er worden dan geen medicijnen meer gegeven, alleen de pijn wordt zo veel als mogelijk bestreden.

Zeldzaam
Chantal Sébire kon geen beroep op die wet doen, omdat het einde van haar leven niet te voorspellen was. Niet lang voor haar dood heeft ze nog voor de rechtbank getuigd. Pijnbestrijding had in haar geval geen zin, omdat ze geen morfine verdroeg. De ziekte waaraan ze leed was zeer zeldzaam. Er zijn over de afgelopen twintig jaar wereldwijd niet meer dan tweehonderd gevallen bekend.

Al voordat Sébire stierf kreeg volksvertegenwoordiger Leonetti van de regering de opdracht de indertijd door hem geformuleerde wet te evalueren. Hij ziet ook binnen het kader van die wet mogelijkheden de toepassing te verruimen, waarbij een ander evenwicht wordt gezocht tussen dood en verzorging. Hij zei zich in uitzonderlijke gevallen ‘een oplossing te kunnen voorstellen die de wet te buiten gaat’.

Lot
In de regering-Sarkozy liggen de meningen verdeeld. Minister van Buitenlandse Zaken Bernard Kouchner, ooit oprichter van Artsen zonder Grenzen en minister van Gezondheidszorg, vindt dat Sébire aan haar lot is overgelaten. Ook Minister Rachida Dati van Justitie pleit ervoor de wet aan te passen, zodat ook gevallen als Sébire waardig kunnen sterven.

Vincent Humbert, ernstig verminkt door een auto-ongeluk, publiceerde in 2003 het boek Ik vraag u het recht te sterven. Daags na verschijning diende zijn arts hem een dodelijke injectie toe. Zijn moeder en de arts werden daarna in staat van beschuldiging gesteld.

De Franse vereniging voor het recht te sterven in waardigheid heeft 44.000 leden, een verdubbeling ten opzichte van vijf jaar geleden. Die vereniging bepleit hulp bij levensbeëindiging voor ongeneeslijk zieken, zoals dat in Nederland en België is toegestaan. In enkele gevallen verwijst de vereniging leden door naar Zwitserland, waar hulp bij zelfmoord niet onder alle omstandigheden strafbaar is.

Chantal Sébire heeft zich steeds tegen zelfmoord uitgesproken, en gezegd dat ze binnen de grenzen van de wet wilde blijven. Haar precieze doodsoorzaak is nog niet bekend. De officier van justitie in Dijon overweegt autopsie.
Volkskrant