vrijdag 26 februari 2010

Waarom ik op 3 maart niet op GroenLinks stem

In 2006 heb ik op GroenLinks gestemd, zoals ik dat altijd deed. Deze keer zal ik dat beslist niet doen. De maat is vol. Er zijn voor mij twee doorslaggevende redenen om niet op GroenLinks te stemmen. De eerste heeft betrekking op de RijnGouweLijn. Ik heb op zich niets tegen deze lightrailverbinding. Sterker nog, ik ben er een voorstander van. Van mij had de RijnGouwelijn zelfs door de Breestraat mogen rijden. Bij het referendum heb ik voor gestemd. De meerderheid van de kiezers dacht er echter anders over. We hebben het hier over een ruime meerderheid van bijna 70%. Er lag dus een duidelijke uitspraak van de kiezer die niet zomaar genegeerd kan worden. Het college van B en W, waar GroenLinks deel van uitmaakt, deed dat echter wel. Dat is onacceptabel. De tweede reden is het drama rond de Vrijplaats Koppenhinksteeg. Vandaag is de Vrijplaats ontruimt om bijna voor niet weggegeven te worden aan de vastgoed-maffia. Het college dat na de verkiezingen was gevormd, had met de Vrijplaats afgesproken dat de Vrijplaats zou worden gelegaliseerd. GroenLinks maakte deel uit van dit college dat verder bestond uit PvdA,ChristenUnie en SP. Dit college hield, met dank aan de SP, niet lang stand. In december 2007 werd er een college gevormd met de PvdA, de VVD, het CDA en natuurlijk weer GroenLinks. Een nieuw college, een nieuw geluid. GroenLinks floot vrolijk mee, al was de toon volstrekt anders en klonk hij een beetje vals. Een kniesoor die daar op let. Zolang je maar op het pluche zit is er toch niets aan de hand? In dit nieuwe college zagen de VVD en het CDA hun kans schoon om eindelijk eens af te rekenen met dat vervelende krakerstuig van de Koppenhinksteeg. Dat er een bindende afspraak lag was lastig, maar deed niet ter zake. Je verzint een reden waarom je die afspraak niet na kunt komen, en je gooit de afspraak gewoon in de papierversnipperaar. GroenLinks is hier gewoon in meegegaan. Het zijn twee voorbeelden van bestuurlijke onbetrouwbaarheid. Het vertrouwen van de burger in de politiek kan hier alleen maar door geschaad worden. Dat is een slechte zaak die iedereen die de democratie een warm hart toedraagt zorgen zou moeten baren. Mijn vertrouwen in de GroenLinks afdeling Leiden is door deze zaken volledig verdwenen. GroenLinks heeft mijn vertrouwen beschaamt. Dit is niet waar ik GroenLinks als kiezer mijn mandaat voor heb gegeven. Deze keer gaat mijn stem naar D66. Er moet heel wat gebeuren voordat GroenLinks Leiden mijn vertrouwen weer terug heeft.

maandag 15 februari 2010

Verjaardagsvisite

Gisteren kwamen mijn ouders en mijn zus op verjaardagsvisite. Op zich was dat natuurlijk gezellig, maar zoals zo vaak met mijn familie moest er weer eens een discussie uit de hand lopen. Dat komt omdat mijn familieleden hartstikke lieve mensen zijn, maar absoluut niet voor rede vatbaar. Ik bedoel daarmee dat een redelijke discussie met deze mensen volstrekt onmogelijk is. Zolang jouw visie dezelfde is als die van hun is er niets aan de hand. Zodra je denkbeelden uit die afwijken van die van hun en je er ook nog bij zegt dat je die voor waar houdt, dan heb je een probleem. Je mag hooguit zeggen dat je vindt dat iets waar is. Dat je een mening hebt die even veel waard is als elke andere mening.Op deze manier kom je niet verder dan het naast elkaar zetten van wat meninkjes. Meninkjes die niets meer zijn dan wat persoonlijke voorkeuren. De ene mens vindt zwarte koffie lekker, de andere vindt koffie met melk en suiker lekker. De een vindt dat god bestaat, de ander niet.Voor mijn familie bevinden deze uitspraken zich op hetzelfde vlak. Je mag niet vinden dat we het hier over verschillende categorieen uitspraken hebben. Je mag niet zeggen dat het in het eerste geval om persoonlijke voorkeuren en in het tweede geval om een vraag gaat met betrekking tot de waarheid van een uitspraak. Je mag niet zeggen dat iets waar is, want dan zou je mensen die daar anders over denken niet respecteren. Je zou mensen dan geen 'ruimte geven'. Je mag niet eens beweren dat er zoiets als waarheid of objectiviteit bestaat. Je moet mensen de 'ruimte geven' om alle onzin uit te kramen die er in hun opkomt en deze dient onweersproken te blijven. Als mijn zus beweert dat haar dromen gestuurd worden door 'iets in het universum', dan mag ik niet zeggen dat dat onzin is. Ik mag alleen zeggen dat ik dat onzin vindt. Mijn meninkje is net zo goed een persoonlijke voorkeur en net zoveel waard als het meninkje van mijn zus. Alles is even subjectief en dat moet vooral zo blijven, want anders rijgen we ruzie. Ik kan wel zeggen 'laat ze maar kletsen ',maar het is wel vervelend als ik steeds degene ben die zijn mond moet houden. Wat echter onvergeeflijk is, is dat mijn oudere het aan mijn autisme wijten als ik blijf vasthouden aan een notie van waarheid en objectiviteit. Daarmee reduceren ze ten onrechte een filosofische stellingname met een ziektebeeld. Wanneer je zoiets doet neem je degene die je voor je hebt niet serieus. Je sluit hem uit als gesprekspartner. Het is een ontkenning van je menselijkheid. Dit zal ik ze nooit vergeven.

vrijdag 5 februari 2010

woensdag 3 februari 2010

maandag 1 februari 2010