Het blad Linda heeft een stunt verzonnen; wie abonnee wordt van de Linda kan een bezoekje van een gigolo winnen. Er worden 25 bezoekjes aan gigolo's verloot onder nieuwe abonnees. Geinig! Leuke stunt! Zo moeten ze bij de Linda op de redactieburelen hebben gedacht. Metje Blaak van de Vakbond van Prostituees denkt daar heel anders over. Zij heeft deze stunt in scherpe bewoordingen veroordeelt. Zij vergeleek Linda de Mol met een pooier en een mensenhandelaar. Ze gebruikt een juridisch argument tegen de Linda; je mag niet zonder vergunning optreden als een exploitant van prostitutie. Ze heeft een punt al zijn haar woorden te scherp en is haar argument niet het sterkste dat je tegen de Linda in kunt brengen. Linda de Mol was door de opmerkingen van Metje Blaak duidelijk gekwetst. Dat was niet nodig geweest. Het maken van kwetsende opmerkingen is zelden een goede manier om een discussie op gang te brengen. Mensen zullen minder snel geneigd zijn om te luisteren naar wat je nu eigenlijk echt te zeggen hebt en je geeft ze de gelegenheid om de zielenpiet uit te hangen. In de uitzending van Pauw en Witteman ging veel tijd verloren aan het etaleren van de gekwetsheid van mevrouw De Mol. Metje Blaak kon niet anders dan uiteindelijk haar excuses aanbieden en zeggen dat ze het zo niet had bedoelt. Haar juridische argument hielp haar ook niet echt veel verder. De hoofdredactrice van de Linda zei daar het volgende over ; "De heren van lichte zeden, die bij een bureau werkzaam zijn, zullen hun diensten geheel volgens de binnen het sekswezen geldende normen en waarden uitvoeren." Alle diensten worden geregeld door het bureau. De Linda koopt deze diensten in. Het is maar zeer de vraag of dat juridisch gezien niet mag. Er is een ander en sterker bezwaar tegen deze stunt van de Linda, en wel een moreel bezwaar.
Het gaat mij niet om bezwaren tegen prostitutie op zich. Wanneer mensen op vrijwillige basis seksuele diensten aanbieden of daar gebruik van maken, dan zijn daar geen ernstige morele bezwaren tegen. Het gaat er hier om dat deze seksuele diensten als presentje bij een abonnement op een tijdschrift worden aangeboden. Wat is hier mis mee? De filosofie van Kant kan ons hier helpen. Volgens Kant mogen we mensen nooit alleen als een middel tot een doel behandelen. We moeten mensen altijd behandelen als een doel op zichzelf. Daar lijkt hier geen sprake van te zijn. Deze mannen worden hier behandelt als een consumptiegoed, volstrekt inwisselbaar met bijvoorbeeld een tas, Volgens Kant moeten we onze handelingen universaliseren. Je moet zo handelen dat je kunt willen dat iedereen zo handelt. Hij noemde dat de categorische imperatief. Het is een herformulering van de gulden regel; Wat gij wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander, of negatief geformuleerd; Wat gij niet wilt dat u geschiedt, zo doe dat ook een ander niet. Dat de stunt van de Linda op deze grond verwerpelijk is lijkt me duidelijk. In de discussie bij Pauw en Witteman werd de vraag gesteld hoe er gereageerd zou worden als de Playboy op het idee te komen om seksuele diensten van callgirls aan te bied aan nieuwe abonnees. Iedereen was het er over eens dat dit niet zou kunnen en dat het land dan te klein zou zijn. Het universaliseren wil hier dus niet goed lukken. Hoe vernederend de stunt van de Linda is voor de mannelijke prostituees in kwestie werd goed duidelijk uit een schrijnende anekdote die Metje Blaak vertelde. In vroeger tijden bestond er in bordelen iets wat een tombola werd genoemd. De meisjes uit een bordeel werden dan op een bankje gezet. Ieder meisje kreeg een lotnummer toebedeelt. Ze moest dan mee met een klant die een lot had met het corresponderende nummer. Erg veel verschil met de gigolo's van de Linda zie ik niet, al kunnen deze in theorie hun diensten nog weigeren. Het komt er op neer dat deze mensen als een middel tot een doel en niet als een doel op zichzelf worden behandelt. Dat valt niet te universaliseren. Niemand wil dat hij louter gebruikt wordt voor het verwezenlijken va de doelstellingen van een ander. Als jij zo niet behandelt wilt worden dan kan je een ander ook zo niet behandelen. Als Linda de Mol meent dat de wijze van handelen van haar tijdschrift te universaliseren valt, dan mogen verwachten dat zij haar seksuele diensten bij wijze van cadeau gaat aanbieden. Ik denk dat ze deze suggestie vernederend zal vinden. Ze zal het niet willen. Dan moet ze het ook niet willen voor deze gigolo's.
woensdag 28 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten