PvdA wil herziening sociaal stelsel

Van onze verslaggevers Yvonne Doorduyn, Marc Peeperkorn Volkskrant
gepubliceerd op 24 mei 2008 02:47, bijgewerkt op 24 mei 2008 09:27

DEN HAAG - Elke arbeidsgehandicapte moet hulp op maat krijgen. Er dient een einde te komen aan de lappendeken van regelingen. De PvdA pleit voor één heldere regeling en één loket voor arbeidsgehandicapten. Volgens de partij moet het kabinet nog deze periode beginnen met een stelselwijziging, waarbij iedereen naar vermogen moet werken.

Het vangnet voor wie echt niet kan, komt op 75 procent van het minimumloon. De PvdA verwacht dat door de plannen binnen tien jaar 50 duizend gehandicapten extra aan de slag gaan.

Dat staat in het fractieplan Kansen geven, kansen grijpen dat de partij vandaag presenteert. De PvdA wil dat toekomstige uitkeringsgerechtigden – van jeugd-WAO (Wajong), bijstand en sociale werkvoorziening tot de uitkering voor gehandicapte ondernemers – door de gemeenten aan werk worden geholpen. Het enige onderscheid is nog of iemand wel of niet arbeidsgehandicapt is.

‘We trekken één lijn’, zegt fractievoorzitter Mariëtte Hamer in een interview met de Volkskrant, ‘om een einde te maken aan de oneerlijkheid in het systeem.’ Nu maakt het voor de uitkering en de hulp bij reïntegratie veel verschil op welk moment in zijn leven iemand een handicap oploopt.

Gemeenten worden verplicht iedereen die ook maar enigszins kan werken, een passende baan aan te bieden. De uitkeringsgerechtigde op zijn beurt mag die baan niet weigeren. Doet hij dat wel, dan riskeert hij een korting op zijn uitkering of wordt die in het ergste geval opgeschort. ‘Geen recht kan ontstaan, waar plicht ontbreekt’, schrijft de fractie.

De uitkeringsgerechtigde krijgt een loonaanvulling, zodat hij er bij elk gewerkt uur op vooruitgaat. Ook zorgt de gemeente zonodig voor werkplekaanpassingen en scholing. ‘Een gehandicapte op de werkvloer moet de normaalste zaak van de wereld worden.’

De werkgever krijgt het verschil in productiviteit gecompenseerd met een loonkostensubsidie; de gemeente neemt het papierwerk over. ‘We verwachten geen liefdadigheid van de werkgever’, aldus Hamer. ‘De werkgever betaalt voor wat hij krijgt.’ Gemeenten dragen in het plan het financiële risico, net als bij de bijstand: bij minder uitkeringen houdt de gemeente geld over voor andere doeleinden.

Het is de bedoeling dat arbeidsgehandicapten via een proefplaatsing van drie maanden een reguliere baan vinden tegen cao-loon. De overheid moet bij het aannemen van ‘mensen met een vlekje’ een stapje harder lopen. Hamer denkt aan quota.


Sterk dat de PVDA het niet alleen laat bij kritiek op de voorstellen van Donner maar met een eigen plan komt. Het idee om alles in een loket onder te brengen is op zich ook positief.Ik geloof alleen niet dat het een goed plan is om de verantwoordelijkheid voor de uitvoering bij de gemeenten te leggen. Op het niveau van de gemeenten is er geen deskundigheid met betrekking tot arbeidshandicaps. Ik heb jaren bij de Sociale Dienst rondgelopen voor dat ik bij het UWV terechtkwam en ben daar nog nooit een bijstands maatschappelijk werker tegen gekomen die op wat voor gebied dan ook competent is.Ik ben bang dat de uitvoering bij dit soort minkukels terechtkomt als het aan de gemeenten wordt overgelaten. Daarnaast is er het risico dat gemeenten het geld dat voor uitkeringen en arbeidsbemiddeling bestemd is gedeeltelijk in de gaten van hun begroting stoppen. Ik denk dat we het eerder moeten hebben van onafhankelijk instantie die gebaseerd is op het huidige UWV en CWI.