Voor bloggers de dood of de gladiolen

Door Peter van Ammelrooy
gepubliceerd op 17 april 2008 03:11, bijgewerkt op 17 april 2008 15:39

AMSTERDAM - ‘Heb iets opgelopen. Ga nu even liggen, maar schrijf later vandaag of morgen nieuwe berichten.’

Het zou er niet meer van komen. Het e-mailtje dat de professionele blogger Russell Shaw aan de redactiechef bij de technologiewebsite ZDNet zond, zou zijn laatste woorden bevatten. De 60-jarige Amerikaan stierf aan een hartaanval in een hotelkamer in Californië, waar hij naartoe was gevlogen om een conferentie bij te wonen.

Gezonde professie
Shaw is een van de twee overleden beroepsloggers die worden opgevoerd in een artikel dat onlangs op de voorpagina verscheen van The New York Times. De Amerikaanse krant vroeg zich af – met een slag om de arm – of het beroepsbloggen wel zo’n gezonde professie is.

Een groeiend leger van thuiswerken en ondernemers, constateert de krant, kampt met grote lichamelijke en psychische druk, die de 24-uurseconomie van internet, met zijn voortdurende honger naar nieuw nieuws, met zich meebrengt.

De prijs kan hoog zijn. De laatste maanden verloor de Amerikaanse blogwereld bijna drie van zijn voormannen. In december, drie maanden voor de dood van Russel Shaw, overleed een andere technoblogger, Marc Orchant, op 50-jarige leeftijd aan een acuut hartinfarct. Een derde vooraanstaande blogger, Om Malik (41), overleefde in december een hartaanval.

Bloggers klagen over gewichtstoename of -verlies, slaapstoornissen, uitputtingsverschijnselen en andere kwalen die het gevolg lijken van het non-stop produceren van stukken voor de onafgebroken nieuwscyclus waarom internet bekend staat.

Zenuwinzinking
‘Ik ben nog niet dood’, constateert Michael Arrington in The New York Times. De oprichter van het populaire technologieblog Techcrunch meldt dat hij de afgelopen drie jaar ruim 13 kilogram zwaarder is geworden en slecht slaapt. Zijn woning is in een kantoor voor zichzelf en zijn vier werknemers veranderd. ‘Ik krijg een keer een zenuwinzinking en kom dan in het ziekenhuis terecht – of er gebeurt iets anders. Dit is niet vol te houden.’

Het is onduidelijk hoeveel broodschrijvers zich onder de miljoenen bloggers bevinden, maar het zijn er zeker duizenden en wellicht meer. Bloggen kan lucratief zijn. Techcrunch haalt elk jaar miljoenen aan reclame binnen. Mindere goden moeten het doen met 10 dollar per bijdrage. Dat laatste werkt in de hand dat sommige profbloggers langere uren maken dan gezond is. Ook is de concurrentie groot: wie als eerste een nieuwsfeit weet te melden, krijgt de meeste bezoekers en meeste verwijzingen naar zijn stukken.

‘Er is geen enkel moment – ook niet als je slaapt – dat je je geen zorgen maakt een ontwikkeling te missen’, stelt Michael Arrington van Techcrunch.

Slaap
Daar kan Matt Buchanan, 22 jaar en broodschrijver voor het gadgetblog Gizmodo, over mee praten. Hij maakt nachten van amper vijf uur, slaat vaak een maaltijd over en valt regelmatig achter zijn pc in slaap.

‘Als ik een tijdje niks van hem hoor, weet ik dat hij in katzwijm ligt’, zegt de hoofdredacteur van Gizmodo. ‘Dat is inmiddels al vier of vijf keer gebeurd.’

The New York Times haast zich te zeggen dat nog geen enkele medicus de diagnose ‘dood door bloggen’ heeft vastgesteld en dat het overlijden van twee bloggers geen epidemie valt te noemen. Het staat zelfs niet vast dat het verscheiden van Shaw en Orchant aan stress valt te wijten. Maar vrienden en bekenden én collega-bloggers zeggen dat ze door hun dood wel aan het denken zijn gezet.

Uitgeschreven
Als de kwaliteitskrant broodbloggers voor de valkuilen van hun vak heeft willen waarschuwen, dan heeft dat een averechts effect gehad. De Amerikaanse bloggemeente raakte de afgelopen weken niet uitgeschreven over het onderwerp. Er zijn maar weinigen die zich in de analyse kunnen vinden. Ze publiceerden er posting na posting over.

Mike Gunderloy van de WebWorker Daily noemt het stuk even dwaas als eendimensionaal. ‘Het is zeker mogelijk om jezelf voorbij te rennen, maar dat geldt zo’n beetje voor elk beroep. Het is ook mogelijk werk op internet te vinden waarbij je er wel een gezinsleven op nahoudt, met kinderen en huisdieren, geregelde maaltijden en vakanties.’

Marc Andreessen, de oprichter van Netscape en andere internetbedrijven, steekt de draak met het artikel door toekomstige koppen te verzinnen. ‘Bloggen veroorzaakt herpes.’ ‘Bloggers kleiner dan gewone mensen.’ ‘Hitler was vermoedelijk een blogger.’ Een redacteur van Techcrunch constateert dat het probleem zich richt op een wel heel kleine groep bloggers – te weten de profs die actueel nieuws proberen te brengen.

Nederland
In Nederland heeft het onderwerp de tongen amper losgemaakt. Op Aboutblank.nl vraagt ene Frank of hier gevallen bekend zijn van aan bloggen gerelateerde gezondheidsklachten. ‘Sommige bloggers zijn wel opeens verdwenen’, signaleert Pascal in een reactie. ‘Een webcam bij elk blog zou verplicht moeten zijn, zodat we de gezondheidstoestand van de blogger nauwlettend in de gaten kunnen houden.’

Een simpelere remedie komt van Om Malik, de Amerikaanse blogger die naar eigen zeggen door het oog van de naald kroop. ‘Bloggen hoeft geen race te zijn. Daarom zit ik dit weekeinde in Miami – een beetje voor het werk, maar toch vooral om in de zon te zitten. Jammer alleen dat die niet meewerkt.’